moja mała Polska (Moja Mała Polska)

na polskiej ulicy
trudno jest myśleć
żyć i umierać

ze starości drżą kamienice
pękają szyby
w poszukiwaniu słońca

na polskiej ulicy
wrzeszczący pijak
czeka na miejsce w izbie trzeźwości

żebraczka z dziećmi
z ust przechodniów
wybiera chleb i resztki litości

na polskiej ulicy
całują się starzy i młodzi
a miłość ma zapach różowy

za rogiem skrzypek
smyczkiem nuty wyciąga
jeszcze jesteś ty moja solidarna

na polskiej ulicy
matka nadzieja wróży
jaka będzie ta nasza przyszłość