Darłówko (Moja Mała Polska)

powietrze smakuje
morską wodą i sosnami
posezonowa cisza
oddaje głos przyrodzie
puste spacerowe uliczki
wodzą wyobraźnię za nos

mgła zrelaksowanego zgiełku
echo biesiad do rana
jeszcze pachną smażone ryby
dłonie wcierają olejek
w skórę złaknioną
wakacyjnych pigmentów

kolejne pory roku
przędą nić sentymentu
ponad kominami
jak dym wpisany
stanowczy pomruk sztormu
który morze ma za kroplę

przywydmowy las
mruży powieki
korzennym aromatem
pisklęcej swawoli