Μ' ένα φτηνό κραγιόν

author:  andreaswine
0.0/5 | 0


Πάψε να μιλάς για μένα.

Να λες για μένα.

Να σχολιάζεις στο τηλέφωνο που πάω , τι κάνω.

Δεν είμαι εγώ αυτός που μετρά τους ανθρώπους.

Που ανοίγει το πορτοφόλι και ιδρώνουν τα χέρια.

Δεν είμαι αυτός που παρακαλάει «πάμε να πιούμε να μεθύσουμε».

Έχεις πάρει την ζωή στραβά.

Και θες κι έρωτα που να σε πάρει ο διάολος.

Μόνο η εικόνα σου στον καθρέφτη σε νοιάζει.

Φωτογραφίζεσαι συνέχεια. Εδώ, εκεί. Ποντάρεις να μείνεις πάντα νέα.



Στην λαϊκή, όση ώρα κουβέντιαζα με τους παραγωγούς, έβγαζες τα πενηντάρικα μες στον κόσμο. Ήθελες να δείξεις πως είναι η πρώτη σου φορά. Πως δεν σε ενδιέφερε αν ο κόσμος γύρω σου ,τα πενηντάρικα τα έχει για τους λογαριασμούς και τα νοίκια και τα ψηλά για την λαϊκή.

Ούτε στο βιβλιοπωλείο ντροπιάστηκες.
Παίδευες για μία ώρα την πωλήτρια στα παιδικά, μέχρι να αποφασίσεις ποια εικονογραφημένη μαλακία θα αγοράσεις για ένα παιδί δύο ετών.

Ακόμα και στο αγαπημένο μου μπαρ εκείνης της εποχής, δεν κάθισες στα αυγά σου.
Η λέξη φιλοξενούμενος απουσιάζει χρόνια από το εννοιολόγιο σου.

Φεύγοντας σου χάρισα έναν ασημένιο βάτραχο, και πριν σου πω πως τον λένε Νικήτα , τον βάφτισες Αλκιβιάδη.
(σου χρειάζονται πολλά μαθήματα)


Πολλούς θάμπωσες με τις ζαρτιέρες σου. (κι εμένα)

Τα εσώρουχά σου.

Την λαγνεία σου.

Το περπάτημα σου.

Αυτό δεν είναι το δέλεαρ;

Το τυρί για να έχεις όποιον θες στο κρεβάτι σου χωρίς αισθήματα;

Τότε γιατί αναρωτιέσαι που έφυγα αφότου πηδηχτήκαμε;

Την ίδια δουλειά δεν κάνουμε;

Εσύ τους μαζεύεις με το κούνημα του πισινού σου.

Ενώ εγώ τις προκαλώ, κάνοντας τον σκληρό στα μπαρ.

Συνάδελφοι είμαστε που να πάρει η ευχή.

Γι αυτό σε ικετεύω σταμάτα να είσαι ένα βήμα πίσω μου.

Αν είχαμε αισθήματα δεν θα πλαγιάζαμε.

Κι ο λόγος που στο λέω είναι για να μην χαθείς. Γιατί είσαι καλή σε αυτό που κάνεις.

Βγες , πιες και κοιμήσου με όποιον θες.

Μόνο αυτό ξέρουμε. Κι είναι το μοναδικό μας ταλέντο.




Σαν ανοίξεις τα μάτια το πρωί.
Μην σκεφτείς γιατί δεν είμαστε μαζί.
Έχεις καταλάβει πια.
Σκέψου τι θες πραγματικά .
Ξεκίνα από τα απλά.
Τον καφέ που θα πιείς, τα ρούχα που θα φορέσεις.

Δεν είσαι μικρή.
Αλλά είναι η κατάλληλη εποχή για να ζυμωθείς.
Κι από καλή, να γίνεις καλύτερη.
Να σε θαυμάσω όταν δεν θα σε φτάνει καμία.
Όταν δεν θα σε έχει κανείς.
Και θα τους έχεις όλους.



 
COMMENTS