confesio

tam gdzie była ona - był raj
M.Twain

droga ewo m.
zapomnij o moich wargach
sprzedaj za funt kłaków wspomnienia
w których mamy wspólny mianownik

odchodzę do ogrodu zasmucenia
pamiętasz jeszcze napis nad jego bramą

„porzućcie wszelką rozpacz
wy którzy stąd odchodzicie”

i odrzuciliśmy niczym kajdany
ruszyliśmy precz przed siebie
pamiętasz nasze dłonie poplątane palce
jak drogi do boga
oczy zatopione nad dniem w żałobie
nad dniem nieznanym ale już naprawdę naszym

a cóż teraz wracam sam do miejsc znajomych
choć już innych zatroskanych
widzę niebo bez gwiazd
i noc co bywa tylko w środku dnia

wylewam się po tysiąckroć
wyrastają pod stopami lilie
żonkile kaczeńce
bo bez ciebie każdy
eden ze smutku
stworzony jest