na starej fotografi

kaczeńce złociły drogę
i słońce takie gorące
ty miałeś oczy jak ogień
a ja niebieską sukienkę

potem te jarzebiny czerwone
jak pisał poeta
choć liście sypały się gęsto
nikt wtedy nie myślał że jesień


szron tu zawitał z nienacka
snem mami srebrem urzeka
fioletową nostalgię
ściele na łąkach wrzesień

u drzwi jesienna kareta
konie szczere ze złota
z kopyta krzeszą nam lato
i tamten ogień i wiosnę