Podczas zachodu słońca

Leżę na huśtawce, wiatr mnie kołysze,
słońce zachodzi witając mnie w zachwycie.
Swoimi barwami ubiera mi sukienkę,
promieniem chwyta za rękę.
Prowadzi mnie na leśne strumyki,
bym powrzucała do wody kamyki.
Pokazuje piękne widoki,
pozwala po chmurach stawiać kroki.
Potem lekka jak obłoczki,
spadam w huśtawki rączki.













Trzebież, 2005r.