Południe z E. Dickinson

stałam tak długo w południe
patrząc w lustro
głęboko -
aż znikło moje odbicie
co było jutrem i wczoraj
czas cofnął się i odwrócił
(uklękłam)
a potem stanął za mną
jak anioł przezroczysty Emily
światło dzieląc na pół
nie wiedziałam który kształt jest prawdziwy
który złudzeniem jest
a który życiem -
aż sam podniósł mnie z kolan



niedziela,03 lipiec, 2011 /;
(wiersz powstał dzisiaj pod wpływem pogody
i poezji Emily Dickinson)