Tyle i ile razy…

Tyle ile kropel deszczu spadło już na Ziemię.
Tyle ile jest ich w oceanach.
Tyle ile łez uronił każdy człowiek.
Tyle razy i jeszcze więcej chcę myśleć o Tobie.
Gdy jestem z nim, myślę, że to właśnie Ty,
ale sprowadzona brutalnie na ziemię wiem i widzę,
widzę i wiem, że nie ma obok mnie Ciebie.
Kiedy Cię spotkam, kiedy Cię poznam? Nie wiem.
Tyle ile Słońc jest we Wszechświecie,
tyle razy wyobrażałam sobie tę scenę:
My razem o zachodzie słońca
pod kwitnącym jaśminem
na ławeczce w swych objęciach zatopieni
podziwiamy wspólnie uroki nieba i Ziemi
i dalej niech się dzieje co chce
bo jesteś obok mnie…

Tyle ile skowronek i słowik razy zaśpiewał.
Tyle ile razy obok motyl przeleciał.
Tyle ile razy wzdychałam do gwiazd.
Tyle i jeszcze więcej myślę o Tobie…
Gdy śnię i jesteś w tym śnie,
za każdym razem jakiś brutal budzi mnie,
wtedy znów widzę, że nie ma Cię.
Kiedy Cię spotkam, kiedy Cię poznam? Nie wiem.
Tyle ile Gwiazd jest we Wszechświecie,
tyle razy wyobrażałam sobie tę scenę:
ciepłą letnią nocą
gdy gwiazdy na niebie migocą
My razem na łące na kocu pod gołym niebem
leżymy obok siebie a gdy spada gwiazda
niech się dalej dzieje co chce
bo Ty jesteś obok mnie…

Tak długo jak świece rozjaśniały ciemności.
Tak długo jak sączyły się strumienie łez.
Tak długo jak trwały marzenia moje.
Tak długo czekałam i w końcu Cię spotkałam.
Teraz już nie muszę marzyć, teraz już nie muszę śnić,
bo spotkałam tego Oczekiwanego, tego Wymarzonego, tego Jedynego,
w rzeczywistości jeszcze doskonalszego, do reszty oddanego.
Ile czasu upłynęło nim Cię poznałam, nim spotkałam? Nie wiem
Tyle ile jeszcze cudnych chwil przed Nami
nie zliczymy sami, tylko czekamy co się wydarzy.
Sny po wiekach spełnione
marzenia w czyn obrócone
gdy budzę się obok widzę Ciebie
i wiem że nie znikniesz
że będziesz zawsze przy mnie
że nawet resztki życia spędzimy Razem…