brak pozytywu

Kolejne rozstanie,
kolejna tęsknota,
kolejna uczuć zgryzota…

Uciec przed wszystkim w krainy marzeń i snów,
nie myśleć,
nie być,
nie czuć…

Jedna nuta,
jedno westchnienie,
jedna łza,
jedno ukłucie,
rozpadam się cały ja przez jedno uczucie…

Nie uciekam już
i też cię nie gonię,
tylko stoję…

Nie szukam,
nie pytam,
nie błądzę,
tylko znikam…

Zatracam się w kilkunastu światach,
nie wiedząc, którą wybrać drogę,
komu najpierw pomóc,
komu dać otuchę,
kogo wybrać mam…

Z walki prawie nie zrezygnuję,
jeszcze trochę siły mam,
wiem, że nie wygram-kiedyś spróbuję, gdy już odwagę będę miał…

Kiedyś ocalę to co myślę,
co czuję,
co robię i mówię,
kiedyś nadejdzie ten triumfalny dzień…

Obudzę się w jednym kawałku,
uporządkuję wszystkie światy,
poznam to czego mi brakuje,
odnajdę ten jedyny życia sens,
może wtedy znów poczuję że…