(IPOGS, Freestyle) Zęby na chodniku

w czasach wybrakowanej
metafory miasta pustoszały
z natchnienia około północy

resorowaną dorożką deszczem
karmiony włóczykij przybijał
do brzegów skrzyżowań

w gorączce kulawego księżyca
z mgielnej sakwy rozsiewał
pamiątki zguby i dary
na niedospane chodniki

dobrzy ludzie blade zaświty
w kieszonki serc zbierali
monety nitki mleczaki
i tkali poszarzałe czary

a beznocny pijaczyna
kolebał chodniki
i zapadał w bruk
sprawiedliwy