Agonia ( ku pamięci E.Stachury) | version: 9.10.2013 16:17

Płynie jak głos na wietrze
biała lokomotywa
wzywa krzyczy
cicho szepcze
mówiąc,że cię porywa

i nadchodzi taki moment
i przychodzi
taka chwila
gdy zamykasz swoje oczy
głos nie milknie,nie ma wyjścia

oddech słabnie
zwalnia serce
krew już w żyłach tętno skraca,
znów przychodzi taki moment
w parze z nim ostatnia chwila

zamykają się twe oczy
krew powoli też zastyga,
a ten płynny głos na wietrze
nieustannie ciszej szepcze

stygnie ciało
słabnie serce
i odchodzisz,
Bóg cię wzywa


Ku Pamięci Edwarda Stachury.