tyle mamy domów | version: 15.12.2011 00:22

author: batuda
5.0/5 | 11


nie wiadomo dokąd iść
tam wspomnienia tutaj płacz
i nie da sie żyć


ten nie będzie mój bo nie jest
nowy gdzieś pod jakimś drzewem
hula wiatr i strach

a ja biedna naga bosa
w kieszeni jałmużna
ludzka mowę odebrało
kwakam jakos
fakt

nie mów mi ze wybierałam
wielką wolność której nie ma
dolo biedna
los to lobuz

co z tego że wiem

Poem versions

 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
15.12.2011,  renee

My rating

My rating:  
15.12.2011,  Mills

My rating

My rating:  

Moja ocena

smutne a jakże prawdziwe
My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
15.12.2011,  Anna Wiencek

My rating

My rating:  

Moja ocena

wiersz przemówił do mnie
My rating:  

My rating

My rating: