łódź | version: 8.03.2020 13:15

ta łódź - łodzią śmierci jest młody rybaku
niewiara i barka śpią na jednym brzegu
więc nic tu po niej kiedy w lustrze wody
tylko się rozrasta mój drogi człowieku

odwiążmy dziś barkę niech zapachnie wiarą
niech w świat znów wyruszy by lądy opływać
cóż światu po niej gdy martwą się staje
nie zdolna nic złowić kiedy już nieżywa

kiedy świat łzą płynie owej martwej łodzi
jej żywe oczy zarasta powieka
nikt jej nie poznaje jak w drodze do Emaus
gdy w Bogu szukano podobieństw człowieka

staliśmy się nadzy w drodze do Edenu
oczy znów spadają aż do samych stóp
ten rejs ma kolor serca więc znów łódź poprowadź
bo świat się rozrasta w coraz większy grób