Modlitwa | version: 14.02.2018 23:11

14 luty 2018.

Z prochu powstałem i w proch się obrócę, więc proszę Cię Najwyższy uwolnij mnie od wszelkiej pychy i wywyższania się ponad innych, bo jako proch wszyscy jesteśmy równi, zaś to cośmy wypracowali na Ziemi wszystko przeminie, gdy nastąpi nieuchronny koniec planety, czy to
z Twojej woli, czy z powodu naturalnego cyklu powstawania i kresu wszelkich ciał kosmicznych, więc owoce naszej pracy to marność nad marnościami, chyba, że Ty uznasz niektóre za dobre
i zachowasz je w wiecznej pamięci, jednak do stworzenia takiego dzieła trzeba prawdziwej ludzkiej miłości skierowanej ku Tobie. Tak się składa, iż w tym roku z Popielcem zbiegły się tzw. Walentynki zwane też świętem miłości. Na tej planecie nikt, poza wstępnymi, raczej mnie nie kocha i już nie będzie, ale cóż szkodzi posłać mi swoje serce, Boże, Tobie? Zresztą powinni zrobić to wszyscy wierzący, Ci nieogarnięci ziemską miłością i zakochani. Mało tego, serce dla Ciebie Panie, poprzez myśli słowa i czyny powinniśmy posyłać codziennie, żeby świat na zawsze został ogarnięty Dobrem , Pokojem i Miłością.