- | version: 3.11.2015 09:38

Χαμογέλα μου
κι ας σκοντάψω στα λακάκια σου
χαλάλι σου.
Ίσως τα δυο σου χείλη
να με σώσουν!
από βέβαιη πλήξη.
Και τώρα ανάσα,
απαιτείται.
Απαιτείσαι!
Κοίτα με σφιχτά
θηλιά να γίνει
η κόρη των ματιών σου.
Και μετά;
δεν έχει μετά.
Τα έδωσες όλα τώρα
και τα πήρα μπροστά.

21.10.15