niewiara

niewiara

gdy znów dopada go niewiara
zarówno w siebie jak i w cuda
twarda zasłona słów opada
a myśli toną w szarych brudach

niewiara w ludzi i przypadek
rządzący światem od zarania
kruche przeprawy z nędznych kładek
żywioły nie do okiełznania

gdy go dopada odpływ siły
jakby mu krwi znów ktoś upuścił
krzew modłów plącze się zawiły
że los go całkiem nie opuści

że jeszcze rzuci gromem w duszę
i trafi mocno w samo serce
rozświetli głosem wieczną głuszę
niewiarę znów zastąpi sensem

20.07.2013
http://piosenkidowynajecia.manifo.com/