Smutny, Stary Rok....

Autor:  Jan Bartkowiak
5.0/5 | 3


Rok Staruszek ma smutek na twarzy,
bo czy ktoś jeszcze o nim pomarzy..?
Było ciężko,ale i dobrze,wspaniale
przy pracy,zabawie i w szkole;
z urzędu już mało jestem potrzebny,
co zauważa dostatnio żyjący i biedny.
Zmęczony Starzec łzę ociera z oka,
że kończy się jego władcza epoka.
Oto mój NOWY,też przystojny, ROCZEK,
który już biegnie z ogromem swych paczek;
Jak u Damaltei - z rogu obfitości - szczęściem
powieje,zdrowiem i beztroskim życia gestem.
Kolędujmy - młodzi,starzy - wielkim kołem
roztańczeni,rozśpiewani ,tak pospołem,
za Starego Roku czyny, też i za prezenty,
i aby Nowy Rok - z swej hojności- był pamiętny.
Zyczą sobie dziś Polacy z Orłem w herbie -
piękno w słowach,wyciszenia - każdy w sobie.


JA-BAR

Poem versions


 
Kommentare


Meine Bewertung

Meine Bewertung:  

Meine Bewertung

Meine Bewertung:  

Meine Bewertung

Meine Bewertung: