Lutnie zagrania wiosny

Nocnie wedle logiki i pojęcia
opadł niewidzialny kałamarz
choć niby czarny jak atrament
swojej istotnej barwy
przecież nie ma
- nasza wkoło czarna materia
wedle logiki i doświadczeń
położę się wygodnie
tuż przed Kopciuszka porą
w hibernacji bywam sam
gdzie przedostaje się natchnienie
jak wczorajsza noc
z symfonią deszczu
z nawilżoną aranżacją powietrza
dającą delikatny i spokojny sen
luty - przed szóstą wiosenne śpiewaki
nie pewnie choć przekonująco
śpiewają do ziemi i drzew
ożywienia piosenkę
gdzie wypełni ich miłosny śpiew
każde z uchylonych okien
z nadejściem rozśpiewanej wiosny...