Na granicy

Na granicy serca
balansuje miłość

Zraniona spragniona
pragnie wejść

Tak trudno otworzyć i
przyznać się do krzyża

Łatwiej zamknąć się samotnie
w swoim wyidealizowanym świecie
z piaskowych marzeń

Owinąć w pierzynę pychy
i ugasić pragnienie szklanką dumy

Czas przejrzeć ślepcom
tego świata

Czas wsłuchać się w głos
pulsujacej ciszy

Już czas obudzić się
tuż przed apokalipsą