Kobieta troskliwa
tkwi w ramie okna
jak na olejnym obrazie
z sercem rozpłaszczonym na szybie
uniesioną ręką żegna i wita
pachnie miłością
jest wiosną, latem, jesienią i zimą
posiada wewnętrzny wzrok
który przeszywa noc
czuwa, by na czas zasunąć kotary
nim nadciągną duszące kłęby myśli
i horda ujadających wilków
wbija palce w zimne szkło
ryczy, jak lwica strzeżąca swego stada
słona rzeka znów wsiąka
nocą bezdźwięcznie w poduszkę
by rano mogli suchą nogą
przejść na drugi brzeg
a ona jak gdyby nigdy nic
przetrze zaparowane szyby
ustawi na parapecie doniczki
w których zakiełkują zieleń i tęcza
wpuści do środka pszeniczne słońce
pierzastą, cukrową watę marzeń
śmiech skowronków i podmuch nadziei
dźwięcznym głosem zanuci pieśń
jest nocą i dniem
pośrednikiem między niebem a ziemią
czujnym okiem ogarnia dom
gasi zbyt wielki płomień
otula kocem słów wszelki chłód
złotą nitką ceruje smutki
chochlą nakłada na talerz
błogie ciepło i czułość
pachnie życiem
Salomon z pustego nie naleje
a kobieta nieraz tak…
potrafi tańczyć
mimo iż dźwiga na ramieniu
pękaty dzban trosk
jak na olejnym obrazie
z sercem rozpłaszczonym na szybie
uniesioną ręką żegna i wita
pachnie miłością
jest wiosną, latem, jesienią i zimą
posiada wewnętrzny wzrok
który przeszywa noc
czuwa, by na czas zasunąć kotary
nim nadciągną duszące kłęby myśli
i horda ujadających wilków
wbija palce w zimne szkło
ryczy, jak lwica strzeżąca swego stada
słona rzeka znów wsiąka
nocą bezdźwięcznie w poduszkę
by rano mogli suchą nogą
przejść na drugi brzeg
a ona jak gdyby nigdy nic
przetrze zaparowane szyby
ustawi na parapecie doniczki
w których zakiełkują zieleń i tęcza
wpuści do środka pszeniczne słońce
pierzastą, cukrową watę marzeń
śmiech skowronków i podmuch nadziei
dźwięcznym głosem zanuci pieśń
jest nocą i dniem
pośrednikiem między niebem a ziemią
czujnym okiem ogarnia dom
gasi zbyt wielki płomień
otula kocem słów wszelki chłód
złotą nitką ceruje smutki
chochlą nakłada na talerz
błogie ciepło i czułość
pachnie życiem
Salomon z pustego nie naleje
a kobieta nieraz tak…
potrafi tańczyć
mimo iż dźwiga na ramieniu
pękaty dzban trosk
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
Moja ocena
No pięknie.My rating
My rating